Πήλιο (Αγίου Πνεύματος),με τον Φυσιολατρικό Όμιλο Πειραιά 19-21/6/2021

Ένα υπέροχο τετραήμερο με τη συμμετοχή 16 φίλων και μελών του ΦΟΠ.

19/6 Σάββατο: Μεσημεριανές ώρες φτάσαμε στο φιλόξενο καταφύγιο Φ.Ο.Βόλου “Ο ΠΑΝ” θέση «Καραούλι» στα Χάνια (1250μ.) και αφού τακτοποιηθήκαμε πεζοπορήσαμε σε μια πολύ όμορφη κυκλική διαδρομή μέσα σε δάσος οξιάς διάρκειας 3 ωρών, με αρχηγό τον υπεύθυνο του καταφυγίου Γιάννη Προκοπίου.

20/6/2021. Αφού πήραμε το πρωινό μας μεταβήκαμε με το λεωφορείο στο χιονοδρομικό στα Χάνια και ξεκινήσαμε την πορεία μας με προορισμό  την Τσαγκαράδα μέσα από δάση με οξιές και καστανιές.

Αφού χόρτασαν τα μάτια μας με την ομορφιά της φύσης, πράγμα δύσκολο, προχωρήσαμε προς τα ανατολικά πάλι στο δάσος και συνεχίσαμε προς την ίδια κατεύθυνση σε ίσιωμα. Σε λίγο φθάσαμε σε ξέφωτη περιοχή με φτέρες και ανηφορίζοντας λίγο ακόμα βρήκαμε το κολονάκι της Δραμάλας (1455 μ.). Περπατώντας σταθερά προς τα ανατολικά-βορειοανατολικά, αρχίσαμε πλέον να κατηφορίζουμε πάνω στη ράχη και οι οξιές γίνονταν όλο και ψηλότερες.

Καρβουνόλακκοι και γράμματα χαραγμένα σε κορμούς μας υπενθύμιζαν την άλλοτε συχνή ανθρώπινη παρουσία εδώ, με ομάδες υλοτόμων οι οποίοι κατασκήνωναν για μήνες στο δάσος, που τότε αντηχούσε από τα τσεκούρια και τις φωνές τους. Τεράστιοι μονοκόμματοι βράχοι δίπλα σε πολύ μεγάλες και ψηλές οξιές δημιουργούν ένα εντυπωσιακό σκηνικό, έτσι που νομίζαμε ότι θα δούμε τους Κενταύρους να εμφανίζονται μπροστά μας.

Καθώς συνεχίσαμε να κατηφορίζουμε ακολουθώντας τη ράχη, φτάσαμε σε ένα φυσικό μπαλκόνι την Βίγλα σε υψόμετρο 1090 μέτρων. Εδώ είναι ένα σημείο απ` όπου δε θέλεις να φύγεις, η θέα σε καθηλώνει. Αμέσως από κάτω μας στο γκρεμό η βαθιά ρεματιά του Μυλοποτάμου, κατάφυτη από καστανιές και οξιές. Αριστερά η θάλασσα του Αιγαίου αφρισμένη και από πάνω της τα πρώτα σπίτια της Τσαγκαράδας και το Ξουρίχτι.

Στο βάθος και δεξιά φαίνεται το Νεοχώρι, χτισμένο σε μια πλαγιά κοιτάζοντας προς τη δύση. Σκιάθος, Σκόπελος και Αλόννησος στέκουν ανατολικά η μία δίπλα στην άλλη. Μόνο και μόνο για αυτό το εκπληκτικό μέρος, αξίζει κανείς να βαδίσει στην πορεία αυτή.

Έρχεται όμως η ώρα που πρέπει να συνεχίσουμε. Κατηφορίζοντας πιο έντονα, φτάσαμε στα πρώτα σπίτια του χωριού μετά από 8,5 ώρες και σε καλντερίμι στην πλατεία των Ταξιαρχών, όπου και δειπνήσαμε στην πολύ όμορφη πλατεία κάτω από τον τεράστιο πλάτανο των 1200 ετών.

21/6/2021 Αφού πήραμε το πρωινό μας και αποχαιρετήσαμε τον φίλο τον Γιάννη,  μεταβήκαμε με το λεωφορείο στο χωριό Άγιος Λαυρέντιος (600μ.). Από εκεί ακολουθήσαμε το  πανέμορφο μονοπάτι με πολλά νερά, μεσογειακούς θαμνώνες, αιωνόβια πλατάνια και καστανιές μέχρι το χωριό Άγιος Βλάσιος (320μ.). όπου μας περίμενε το λεωφορείο.

Ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής στην Αθήνα αφού σταματήσαμε στο παραλιακό χωριό Αχλάδι Φθιώτιδας για φαγητό και κολύμπι.