Στις 20/9/1927 αρχίζει το ξεκίνημα του ΦΟΠ. Βέβαια η εγκριτική πράξη του Πρωτοδικείου Πειραιά (2654/8-10-1927) αναγνωρίζει τον ¨Όμιλο «ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΣΠΟΡ» και στις 27/3/1930 μετονομάζεται σε ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ και ανοίγει με δύναμη και με πίστη και προπάντων με οράματα και με επιτεύξεις πνευματικού προσανατολισμού, την πορεία του οργανωμένου Πειραϊκού εκδρομισμού.
Οι πρωτοπόροι και τα στελέχη του ΦΟΠ το ήξεραν και το ξέρουν ότι το Ελληνικό εκδρομικό κίνημα, αποτελεί θεμελίωμα και επιδίωξη εθνικής, ηθικής και εκπολιτιστικής υγείας και ανάτασης.
Στα χρόνια 1937-1940 ο ΦΟΠ αναγνωρίζεται ότι είναι η μοναδική, η κορυφαία πνευματική εστία του Πειραϊκού χώρου. Είναι το αναγνωρισμένο Πειραϊκό πνευματικό κέντρο, που καλύπτει, με τις εκδηλώσεις του και με την εκδοτική του δραστηριότητα (Περιοδικό ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΗ ΣΚΕΨΗ), την καθολική τοπική ζωή και ακτινοβολεί στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο.
Οι πρωτοβουλίες και το ήθος της πνευματικής προσφοράς του ΦΟΠ στεφανώνεται με θερμές και έγκυρες κρίσεις τιμής και αναγνώρισης. Τον Μάρτη του 1940 ένας γενναίος και ασυμβίβαστος πνευματικός άνθρωπος ο αρχαιολόγος Γιάννης Μηλιάδης έγραφε «Ενας θαυμάσιος εκδρομικός σύλλογος ο ΦΟΠ στρέφεται και στη λογοτεχνία…. Είναι αφάνταστα χρήσιμο-όσο και συγκινητικό- να υπάρχει σε μια πόλη και μάλιστα εμπορική ένας κύκλος πνευματικών ανθρώπων όπως συμβαίνει στον ΦΟΠ του Πειραιά…»
Οι πρωτοπόροι και τα στελέχη του ΦΟΠ με το πλούσιο όραμα τους και το δημιουργικό μόχθο τους κατάφεραν από τις κοντινές διαδρομές ως τις κορυφές του Ολύμπου, του Παρνασσού , του Ταϋγέτου, του Πάρνωνα και
έπειτα στις μεγάλες ορειβατικές κατακτήσεις του Μοντ-Μπλάν 4807μ., του Έλμπρους του Καυκάσου 5633μ., του Ουχούρου στο Αφρικανικό Κιλιμάντζαρο 6025μ. και το Matterhorn των Ελβετικών Αλπεων 4477μ. ως και τον άθλο του 1976 που η ριψοκίνδυνη τόλμη του Ανδρέα Ρήττα, του Σωτήρη Ροβάτσου, του Βίκτωρα Κόκκαλη και του Γεράσιμου Μοράτου τους οδήγησε στα 6000μ. του σοβιετικού Pamir και θα άγγιζαν την πάντα σκεπασμένη από άγριες θύελλες κορυφή Λένιν 7134μ.